Bitwa o Sidi Bou Zid

Bitwa o Sidi Bou Zid

II wojna światowa, kampania afrykańska
Kampania tunezyjska, styczeń – kwiecień 1943
Czas	14–17 lutego 1943
Miejsce	Sidi Bou Zid
Terytorium	Tunezja Francuska
Wynik	zwycięstwo Niemców
Strony konfliktu
Stany Zjednoczone  III Rzesza
Dowódcy
Lloyd Fredendall Orlando Ward John K. Waters Hans Jürgen von Arnim Heinz Ziegler
Straty
2 546 zaginionych, 103 czołgi[1]
Położenie na mapie Tunezji miejsce bitwy
34°52′N 9°29′E/34,866667 9,483333

Bitwa o Sidi Bou Zid (niemiecki kryptonim: Unternehmen Frühlingswind, operacja Wiosenny Wiatr) – starcie zbrojne stoczone podczas kampanii północnoafrykańskiej II wojny światowej w dniach 14–17 lutego 1943 roku. Bitwa toczyła się wokół Sidi Bou Zid, gdzie wiele jednostek armii amerykańskiej zostało pokonanych przez siły niemieckie. Doprowadziło to do odbicia przez wojska Osi strategicznie ważnego miasta Sbeitla w środkowej Tunezji.

Starcie zostało zaplanowane przez Niemców jako dwuczęściowa operacja ofensywno-obronna przeciwko pozycjom amerykańskim w zachodniej Tunezji. Generaloberst Hans Jürgen von Arnim dowodził kilkoma doświadczonymi jednostkami bojowymi, w tym 10 Dywizją Pancerną i 21 Dywizją Pancerną 5 Armii Pancernej, które miały wymiatać wojska przeciwnika na północ i zachód w kierunku przełęczy Kasserine, podczas gdy inna grupa bojowa zaatakowała Sidi Bou Zid z południa. W obliczu ataku stanął amerykański II Korpus pod dowództwem gen. por. Lloyda Fredendalla.

W ciągu kilku dni niemiecki atak zmusił II Korpus do zajęcia nowych pozycji obronnych poza Sbibą. Żołnierze Osi mieli wtedy czas na umocnienie nowej linii frontu na zachód od Sbeitli. Sukces ofensywy skłonił niemieckie Naczelne Dowództwo do wniosku, że pomimo dobrego wyposażenia, siły amerykańskie nie są w stanie sprostać doświadczonym oddziałom bojowym Osi.